Bu yazımda insanlarımız arasında zaman zaman yaşanan bir kargaşadan bahsedeceğim. Bir insan nasıl doğal olarak yemek yiyorsa, uyuyorsa, konuşuyorsa aynı şekilde tuvalet ihtiyacını da giderir. Başka bir deyişle abdest bozar, daha da başka bir deyişle ihtiyacını karşılar. Ama gelin görün ki, insanlarımız bu ihtiyacını rahatlıkla söyleyemiyor, sanki utanılacak, sıra dışı bir şeymiş gibi çok farklı ifadeler kullanılabiliyor.
Bulunulan ortama göre bir kişi tuvalet ihtiyacını farklı söylemlerle dile getiriyor. Mesela samimi bir arkadaş ortamında, “Ben işeyip geliyorum”, “Ben tuvalete gidiyorum yarım saate dönerim”, “Tuvalete gidiyorum, bir isteği olan var mı?” gibi cümleler kurulabiliyor. Henüz yeni tanışılan veya samimi olmayan birilerinin yanında ise, “Ben lavaboya gidiyorum”, “WC‘ye gidiyorum” tarzında cümlelerle tuvalet ihtiyacı belirtilebiliyor.
Buraya kadar her şey normal, samimi çevrenizin olduğu yerde bu konuda şakalaşabiliyorsunuz. Tabi bir iş toplantısında patrona: “Patron ben sıkıştım tuvaletten bir istediğin var mı?” diyemezsiniz, biraz daha resmi olmak gerekir. Asıl sorun, evinize misafir geldiğinde size “Lavabo ne tarafta?” sorusunun yöneltilmesidir. Şimdi böyle bir soruyla karşılaşıldığında insan önce bir düşünüyor
, “Acaba tuvalet ihtiyacını mı giderecek, yoksa ellerini mi yıkayacak?”. Daha da ileri gidersek, “Acaba elimizi yıkadığımız lavaboya mı pisleyecek?” Tabi bu şakaydı, bu kadar da değil:) Şahsen bu soruyla karşılaşınca hem tuvaletin yerini gösteriyorum, hem de banyonun. Bu şekilde işin içinden çıkabiliyorum. Eğer tuvalete gittiğini bilmenizden utanan misafirleriniz varsa sizlere de bu şekilde yapmanızı tavsiye ederim. Son bir sosyal mesaj vermek gerekirse,
ben bir kere lavaboya işedim
Aferin adsız
Çok haklısınız. Gerçekten de böyle bir durum vaki 🙂
@bir genç haklı mücadelemde yanımda olduğunuz için teşekkürler
http://www.youtube.com/watch?v=NIgDXffxlKA
😀
@adsız, bu belgeseli daha önceden seyretmiştim, gerçekten çok faydalı ve bilgilendirici bir belgesel…